یادی از مراسم شبیه خوانی عاشورا در قاضی جهان

یادی از مراسم شبیه خوانی عاشورا در قاضی جهان 

بیش از یک دهه است که شبیه خوانی روز عاشورا در قاضی جهان به دلیل تقارن با فصل سرما و زمستان برگزار نمی شود در این قسمت به بهانه در پیش بودن عاشورای حسینی ضمن آوردن عکسهایی از آن دوران توضیح مبسوطی از مراسم شبیه خوانی جهت یادآوری و نیز بهره مندی نسل جدید و خوانندگان محترم می آید. .

چنانچـه در بیشتر نقـاط کشورمان مرسـوم گردیده انتقـال پیام عاشورا در قالب شبیه خوانی نیز صورت می پذیرد و شبیه خوانی بیننده را از نزدیک از چند و چون قیام امام حسین (ع) آشنا می سازد.

شبیه خوانی مراسمی است برای زنده نگه داشتن قیام خونین امام حسین و ترسیم مظلومیت سالار شهیدان که سالیــان درازی است که از طریــق هیئت حسینیه قاضی جهان به مورد اجرا گذارده می شود و در رونق بخشی، ساماندهی و تشکیل آن نفرات زیادی زحمت کشیده و جانفشانی نموده اند و می توان گفت که بنیانگذار شبیه خوانی به سبک فعلی مرحوم آقای شیخ علی شیخ علی زاده می باشد که در سال 1340 هجری شمسی با جمع آوری کتب مرجع و اشعار ترکی که بیشتر آنها را اشعار شعرای بزرگی چون دلریش، قمری و دخیل تشکیل می دهد خدمات مؤثر و ارزنده ای در ایجاد تحول و بازسازی صحنه های مصایب کربلا و روز عاشورا در شبیه خوانی قاضی جهان پدیدار ساخت و از آن موقع به همت و تلاش بزرگان دیگری همچون مرحومین ملا محمدعلی ایمانی، مشهدی محمد صمدی، ملاحسین ملاباقری، حاج جعفر بابازاده، مشهدی عباسقلی تقی زاده، مشهدی جبار علی شریفی، حاج علی پورصادق، مشهدی حسن باقـرپور، مشهـدی حسینقـلی ایمانـی، مشهدی صـادق صـادق زاده مقـدم، حـاج غلامحسیـن کـارگر، حاج غلامحسین رضازاده، شهیدابوالفضل خوشبخت، کربلایی حاج حسن کاظم زاده ، حاج محمود شیخ علی زاده و دیگر عزیزانی که عمر خود را در این راه سپری نموده اند همه ساله به اجرا گذارده شده است.

شبیه خوانی عاشورا در روز عاشورا دهم محرم الحرام برگزار می گردید و این نمایش از ورود امام حسین (ع) به سرزمین کربلا آغاز می گردد و ضمن بیان حالات مختلف انصار و یاران امام اعم از لحظه رخصت طلبیدن برای حضور در میدان جنگ، لحظه خداحافظی و جدایی، لحظه مبارزه و به تصویر کشیدن رشادت و شجاعت و همچنین آخرین سکانس همه نقش ها که همانا شهادت جانسوز و مظلومانه این بزرگان است به مرثیه سرائی و مقاتل خوانی در بین پرده های مختلف نمایشنامه پرداخته می شود و در ذهن هر بیننده چنین تداعی می شود که در روز عاشورا و در صحرای کربلا قرار گرفته و شاهد ماجراهای آن می باشد. از زیباترین و امیدوار کننده ترین صحنه های این تراژدی می توان به عدم پذیرش امان نامه از سوی حضرت ابوالفضل العباس(ع) و شادی کودکان و همچنین توبه و بازگشت حربن یزید ریاحی به سوی خیمه های امام و از سخت ترین و دشوارترین لحظات آن می توان به زمان خداحافظی حضرت علی اکبر با رقیه و سکینــه و همچنیــن شهادت غریبانـه حضرت قاسم تازه جوان و زمان تیر خوردن به گلوی علی اصغر شش ماهه در روی بازوان و بغل امام حسین (ع) اشاره نمود و غریبانه ترین و حزن انگیزترین لحظات این نمایشنامه به لحظه العطش العطش گویان بچه ها و اطفال کوچک خیمه های امام و نیز به لحظه تیر خوردن و قلم شدن بازوان مبارک اباالغوث ابوالفضل علمدار و زمان از اسب افتادن قمر منیر بنی هاشم برمی گردد آن سان که امام بر سر پیکر به خون غلتیده برادر حاضرشد و فریاد « هل من ناصر ینصرنی » سر داد.

آچگوزون قوملا رین اوسته سن یاتما اباالفضل /    دور نظـر دن منـی یا لقوزام آتما اباالفضل

داخـی روبـاه صفـت لـر بیــزه جرات تاپـالار/   قور خودان یا تمیـان گوزلر آسوده یا تالار

 سـن کیمیــن بـا وفــا عالــم امکـانـه گلمــز  / قدیکه قار داشین ئولما قی بوکدی دوزلمز

شبیه خوانی روز عاشورا بالاخره با شهادت مظلومانه امام حسین (ع) و غارت خیام به دست دژخیمان زمان به پایان می رسید.

شبیه خوانی روز عاشورا معمولا توسط تعدادی از عاشقان، دلباختگان و مداحان اهل بیت عصمت و طهارت انجام می پذیرفت و در دهه 80 شمسی به ترتیب آقایان حاج محمد شیخ علی زاده در نقش امام حسین (ع)، حاج حمید شیخ علی زاده در نقش علمدار کربلا حضرت ابوالفضل العباس(ع)، علی رضا ایمانزاده در نقش حضرت  علی اکبر، مرحوم حاج حسین باقـرپور و رسول جعفرنژاد در نقش زینب کبری(س)، حاج علی محمد صادق زاده در نقش حربن یزید، محمد رضا اصغری در نقش قاسم ، حاج محمد پورصادق در نقش عمر بن سعد ، ابوالقاسم شیخ علی زاده در نقش شمربن ذی الجوشن ، هوشنگ صادقی، اکبر سیاهی و احمد ابراهیم زاده در نقش حرمله و مصطفی حفاری در نقش ارزق نقش آفرینی نموده و تا سال 1378 هجـری شمسی کارگـردان و شبیه گـردان اصلـی شبیه خـوانی عاشـورا مرحــوم حـاج محمود شیخ علی زاده بوده و از آن تاریخ به بعد به آقای احمد شیخ علی زاده سپرده شد.