در وصف حال استاد مرحوم ابراهیم خلیل پورخلیل

 در وصف حال استاد مرحوم ابراهیم خلیل پورخلیل

بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید /از  یار  آشنا  ‌،  سخن  آشنا   شنید

سرّ خدا که عارف سالک به کس نگفت /در حیرتم که باده فروش از کجا شنید

ساقی ، بیا که عشق ندا می کند بلند: / آن کس که گفت قصه ما هم  زما شنید

(حافظ)

فرزا نگان و اولیای الهی در پرتو مجاهدت پی گیر در میدان جهاد با نفس اماره به عروجی دست یافته اند که حضرت حق بر حیاتشان سیطره ای ملکوتی و هدایتگر پیدا کرده است و چنین رحمتی از سوی خداوند بی همتا ، این اولیای بزرگ را به عنوان اسوه هایی والا در ترسیم انسانیت حقیقی و خدایی زیستن در پرتو مکتب قرآن و اهل بیت به عنوان ثقلین رسول اکرم (ص) برای طالبان معرفت نمایانده است .

     بی شک سخن گفتن از 9 دهه تلاش قرآنی و دینی مرحوم استاد مشهدی ابراهیم خلیل پورخلیل و تبیین ابعاد زندگی عبادی این پیر فرزانه که از سلک عابدان و صالحان زمان خود بوده در این مجال اندک امری غیر ممکن می نماید ولی می تواند جرعه ای و پاسخی به نیاز روز افزون و عطش ره پویانی باشد که استعداد های مذهبی خود را  بیشتر جستجو می کند .

     شیخ سالکان راه دوست در قاضی جهان و رهرو خستگی ناپذیر عرصه توحید و عارف گمنام جناب آقای مشهدی ابراهیم خلیل پورخلیل در سال 1341 هجری قمری در خانواده ای مذهبی و متوسط چشم به جهان گشود . وی در ایام طفولیت و جوانی از محضر عالمانی همچون ملا حسینقلی محمد علیزاده ، آخوند ملا ابراهیم ملایی ، میرزا اسدالله محمدی و آخرین استادش حاج میرزا عبدالله وثوقی که از اساتید مسلم شهید آیت الله مدنی بود بهره هایی وافری برد چنانچه در علم تجوید بی نظیر بود.

     وی علاوه بر اشتغال به کسب عطاری ، بر پیشخوان مغازه خود می نشست و به حل و فصل امور دینی و شرعی مردم اهتمام می ورزید و از آنجا که مورد اطمینان مردم بود گواه قباله ها و اسناد مردم قرار می گرفت .

     استاد مرحوم پورخلیل از همان روزهای آغازین زندگی با بیشتر مراجع عظام و بزرگان دینی  منطقه معاشرت داشت لذا این رفت و آمدها عشقی عجیب در تحصیل علوم قرآنی و نیز آموزش آن به دیگران را در زندگی وی به جلوه نشسته بود چنانچه در دهه پنجم در شربت خانه مسجد ولیعصر قاضی جهان به آموزش علوم قرآنی به جوانان همت گماشت و در هیئت اکبریه قاضی جهان قدم در وادی تفسیر و ترجمه قرآن و تبیین احکام و مسائل شرعی و تا آخرین دقایق زندگی اش هرگز خستگی به خود راه نداد چنانچه در ایام کسالت و بیماری نیز با حالتی رنجور در برنامه های هیئت شرکت می جست و لحظه ای از انجام وظیفه امر به معروف و نهی از منکر سر باز نمی زد .

     وی از انقلابیون و بسیجیان همیشه در صحنه منطقه بود و در بیشتر برنامه ها و مأموریت های  پایگاه مقاومت شهید مطهری در خط مقدم آن قرار گرفته و در اولین ساعات تظاهرات اوایل انقلاب و راهپیمایی های بعد از انقلاب با عشقی وصف ناپذیر حضور می یافت چنانچه در راه انقلاب و اسلام دو تن از فرزندانش به درجه جانبازی نایل آمدند .

و بالاخره اینکه پس از 9 دهه تلاش در محرم 1427 هجری قمری دار فانی را وداع گفته و چشم از جهان فرو بست.

روحش شاد و راهش پر ره رو باد  انشاء الله.