پاسخ به سوال یکی از همشهریان در مورد تعدد خرخاکی ها در باغات قاضی جهان

پاسخ به سوال یکی از همشهریان در مورد تعدد خرخاکی ها در باغات قاضی جهان  

لطفا قبل از نابودسازی خرخاکی ها دوباره فکر کنید 

انقدر شتاب زده در مورد خلاصی از خرخاکیها درمحل زندگیتان عمل نکنید 

خرخاکی یک سخت پوست است از راسته جورپایان با نام علمی Oniscidea. سه هزار گونه از خرخاکی ها شناخته شده است. خرخاکی ها تنها سخت پوستانی هستند که روی خشکی زندگی می کنند. طول بدن آنها 11 میلی متر است که نسبتا کوچک است و هرگز بزرگتر از سه چهارم یک اینچ(تقریبا 1.8 سانتیمتر) نخواهد شد. بدن آنها بیضی شکل بوده پشت آنها برآمده و زیر بدن آنها خالی است. عمر خرخاکی حدود سه سال است که در برخی ممکن است به چهار سال هم برسد.

خرخاکی ها مهمانان ناخوانده ای که با فرا رسیدن فصل پاییز بیشتر دیده می شوند. این موجودات اغلب در خارج از خانه زندگی می کنند در مکان های نمناک و تاریک یا در باغچه و جاهایی که باقیمانده بگر گیاهان وجود دارد. با سرد شدن هوا در زمستان سر و کله شان در خانه ها پیدا می شود چون به دنبال جای گرمتری هستند تا زمستان را به سلامت سپری کنند. خانه برخی از انسان ها برای این موجودات جذاب تر است. آنها جایی را دوست دارند که بدون مزاحمت و مرطوب باشد و به منابع غذایی هم دسترسی داشته باشند. اگر خانه شما دچار هجوم خرخاکی ها شده است پس ناخواسته این شرایط را فراهم کرده اید.برای جلوگیری از دائمی شدن این وضعیت باید این شرایط مطلوب خرخاکی ها را از بین ببرید.

آنها شاید کوچک باشند اما نقش مهمی در تجزیه سلولز چوب و کاغذ دارند و همینطور در تجزیه مدفوع انسان و حیوانات هم موثر هستند. زیستگاه طبیعی آنها در میان باقیمانده های برگهای گیاهان،جنگل و در میان درختچه هاست. لطفا قبل از نابودسازی خرخاکی ها دوباره فکر کنید  آنقدر شتاب زده در مورد خلاصی از خرخاکی ها در محل زندگیتان عمل نکنید. خرخاکی ها برخلاف سوسکهای کثیف هیچ ضرر و خطری برای انسان ها ندارند. خیلی خب شاید بودن آنها در خانه زیاد جالب نباشد اما در باغچه آنها نقش مهمی را از لحاظ چرخه طبیعی و تجزیه و رشد ایفا می کنند. اگر آنها را در باغچه مشاهده کردید لطفا سعی نکنید آنها را از بین ببرید وجود آنها برای باغچه مفید است. آنها منبع تامین کلسیم برای سایر حیواناتی هستند که از آنها تغذیه می کنند مثل برخی پرندگان، قورباغه ها و عنکبوتها. آنها همچنین نقش حیاتی در تجزیه در چرخه نیتروژن دارند.

حضور آنها می تواند به شما درباره وجود مشکل رطوبتی در خانه هشدار دهد. زیرا همانطور که قبلا هم گفته شد خرخاکی ها برای زنده ماندن به رطوبت نیاز دارند. بدون وجود هیچ گونه منبع رطوبت آنها نمی توانند در خانه شما سکونت کنند. از اینرو رفع هرگونه منبع رطوبت برای مقابله با خرخاکی ها ضروری است. این کار باید توام با جلوگیری از تولید مثل و خانه سازی خرخاکی ها در خانه انجام گیرد. می توانید به آرامی آنها را با جارو جمع آوری کرده و به محلی دور از خانه ببرید یا جایی که به آن تعلق دارند مثلا باغچه.همانطور که قبلا هم گفته شد مناطق مرطوب را شناسایی و عامل رطوبت را از بین ببرید.

خرخاکی ها مانند کرم های خاکی برای باغچه ها مفید بشمار می آیند چرا که خاک را زیر و رو کرده و تولید کمپوست می کنند. ولی به طور کلی خرخاکی ها را یک مشکل جدی برای خانه ها به حساب نمی آورند به این دلیل که آنها بیماری ها را گسترش نمی دهند و به سازه ها و چوب های ضد پوسیدگی آسیبی نمی رسانند.برخی گونه های خرخاکی که به خرخاکی گلوله ای معروفند هنگام مواجهه با خطر خود را به شکل گلوله درمی آورند تا فقط پوسته سخت بدنشان در معرض خطر قرار گیرد.

 خرخاکی ها رطوبت را دوست دارند به این دلیل که دارای ساختاری آبشش مانند در زیر شکمشان هستند و از طریق آن نفس می کشند. این آبشش ها برای خرکاکی بسیار مهم است و اگر خشک شوند خرخاکی خواهد مرد. خرخاکی ها در مکان های تاریک، زیر سنگ ها در باغچه ها زیر تنه های درختان افتاده و یا اطراف زباله ها زندگی می کنند. خرخاکی ها معمولا شب ها فعال هستند و موجوداتی هستند که از اندام مرده مواد خصوصا گیاهان تغذیه می کنند. خرخاکی خسارت خیلی جزئی با خوردن ریشه گیاهان و گیاهان پوسیده که بر روی زمین افتاده اند به آنها می زند و از اینرو نمیتوان آن را یک آفت برای گیاهان دانست چون صدمه قابل توجهی به گیاه نمی زند.

@qazijahan

دو مصاحبه مجزا با سرکار خانم زهرا محسن‌‌پور قاضی جهانی کارشناس مامایی (۲)

دو مصاحبه مجزا با سرکار خانم زهرا محسن‌‌پور قاضی جهانی کارشناس مامایی (۲) 

آیا مادران مبتلا به هپاتیت، بیماری را به فرزند‌شان منتقل می‌کنند؟

 سرکارخانم زهرا محسن‌پور قاضیجهانی، کارشناس محترم مامایی به این سوال پاسخ می دهد 

قسمت اول

هپاتیت یکی از اصلی‌ترین بیماری‌های بهداشتی در کشور ما است که بخش بزرگی از خانم‌ها و حتی خانم‌های باردار به آن مبتلا هستند. اما بسیاری از آنها نمی‌دانند که به این بیماری مبتلا شده‌اند و ناقل آن هستند، نشانه‌ها و علائم آن را نمی‌شناسند و با روش‌های انتقال آن آشنا نیستند. به همین دلیل ما در گفتگو با زهرا محسن‌پور قاضی جهانی، کارشناس مامایی،‌درباره‌ سیر تا پیاز این بیماری و احتمال انتقال بیماری از مادر مبتلا به هپاتیت به جنین در دوران بارداری پرسیدیم.

زهرا محسن‌پور قاضی جهانی، کارشناس مامایی،‌درباره‌ هپاتیت می‌گوید:« هپاتیت، التهاب بافت کبد است. کبد بزرگ‌ترین غده‌ی بدن محسوب می‌شود و وزنی حدود 1360 گرم دارد. هپاتیت ممکن است خود محدود‌شونده باشند و بهبود یابد و یا به فرم پیشرفته‌اش یعنی فیبروز کبدی (ایجاد زخم)، سیروز و سرطان تبدیل می‌شود.»

محسن‌پور با اشاره به این‌که 5 نوع اصلی هپاتیت وجود دارد،‌انواع آنها را معرفی می‌کند:« انواع هپاتیت‌های A، B، C، D و E و X  ناشی از ویروس نیستند، هپاتیت G از نوعی ویروس ناشناخته ناشی می‌شود و هپاتیت اتوایمیون که در پی ابتلا به آن، بدن شروع به تخریب کبد می‌کند و علت آن هنوز کشف نشده است.»

دلایل بروز انواع هپاتیت‌ها

هپاتیت A: افراد در پی مصرف غذا، آب آلوده، تماس‌های مقعدی و دهانی و رابطه‌ی جنسی به هپاتیت A مبتلا می‌شوند. این نوع هپاتیت در بین انواع هپاتیت‌ها کم‌خطر‌ترین نوع است و احتمال بهبودی و سالم ماندن بیمار بدون این‌که بیماری مزمن شود وجود دارد.

هپاتیت B: این نوع از هپاتیت از انواع بیماری‌هایی است که پس از مقاربت اتفاق می‌افتد و درواقع نوعی بیماری مقاربتی است. تماس خونی و عفونی، رابطه‌ی جنسی محافظت نشده، سرنگ مشترک بین معتادان، سوراخ کردن گوش با وسایل نامطمئن، ، پیِرسینگ و کاشتن اشیا در بدن، خالکوبی و خراش تصادفی پوست از عوامل ابتلا به هپاتیت B هستند. جالب است بدانید که هپاتیت B حتی با گاز گرفتن هم منتقل می‌شود!

هپاتیت C: از طریق تماس مسقیم با خون فرد مبتلا به بیماری منتقل می‌شود.

هپاتیت D: تنها کسی می‌تواند به هپاتیت D مبتلا شود که قبلا درگیر هپاتیت B شده باشد.

هپاتیت E: اصلی‌ترین راه انتقال این نوع هپاتیت، نوشیدن آب‌هایی است که حاوی ویروس آن باشند. البته هپاتیت E پیامد‌های طولانی ندارد و عفونت ممکن است از طریق دهان و رکتوم منتقل شود.

علائم انواع هپاتیت

محسن‌پور با بیان این‌که علائم هپاتیت به صورت حالت خفیف و حتی بدون علامت تا علائم شدید قابل مشاهده است، می‌گوید:« مرحله‌ی اولیه‌ی هپاتیت را حاد می‌گویند که شبیه آنفلوآنزای خفیف است. خانم‌ها با مشاهده‌ی علائمی مانند اسهال، خستگی، کم‌اشتهایی، تب خفیف، درد عضلانی و مفاصل، تهوع، ‌دل‌درد خفیف، استفراغ و کاهش وزن باید حتما به پزشک مراجعه کنند.»

البته این علائم می‌توانند دلایل دیگری هم داشته باشند و خانم‌ها نباید با دیدن تنها یکی از علائمی که گفته شد مضطرب شوند.

تشخیص هپاتیت در زنان

این کارشناس مامایی با بیان این‌که مرحله‌حاد هپاتیت معمولا خطرناک نیست، می‌گوید:« این بیماری در صورتی که بسیار شدت پیدا کند، می‌تواند منجر به مرگ شود. از علائم حاد هپاتیت می‌توان به مشکلات گردش خون، تیرگی ادرار، ‌گیجی، خواب‌آلودگی، بزرگی طحال، سردرد و کهیر، خارش، مدفوع حاوی چرک و مدفوع روشن، زردی پوست و چشم و زبان اشاره کرد.»

محسن‌پور درباره‌ روشهای تشخیص این بیماری توضیح می‌دهد:« ابتدا معاینه‌‌ی فیزیکی بیمار انجام می‌شود و در صورتی که او در ناحیه‌ی زیر دنده راست درد و التهاب داشته باشد و همچنین دارای کبد بزرگ و دچار زردی باشد، پزشک به این بیماری مشکوک می‌شود. سپس از کبد او بیوپسی و نمونه‌برداری می‌شود و در مرحله‌ی بعد، از بیمار آزمایش‌های عملکرد‌گیری می‌گیرند. آزمایش‌های خون، تشخیص آنتی‌بادی‌‌ها و آنتی‌ژن‌ها مرحله‌‌ی نهایی تشخیص هپاتیت هستند که تشخیص آنتی‌ژن‌ها مهم‌ترین راه شناسایی این بیماری است.»

قسمت دوم

آیا خانم‌های مبتلا به هپاتیت می‌توانند باردار شوند؟ آیا امکان دارد خانم‌ها در دوران بارداری به هپاتیت مبتلا شوند؟ آیا امکان انتقال هپاتیت از مادر آلوده به جنین وجود دارد؟ برای پاسخ به این سوالات به گفتگو با سرکارخانم زهرا محسن‌پور قاضیجهانی، کارشناس مامایی، پرداختیم. محسن‌پور درباره‌ احتمال بارداری بی‌خطر خانم‌ها می‌گوید:«خانم‌های مبتلا به هپاتیت احتمال دارد که بتوانند باردار شوند اما آنها باید براساس نوع هپاتیت، اقدامات محافظتی و دارویی را انجام دهند.» باید بدانید که خانم‌های باردار هم احتمال دارد که به هپاتیت مبتلا شوند که براساس نوع بیماری باید اقدامات محافظتی و دارویی برای آنان انجام شود.به همین دلیل محسن‌پور روش‌های انتقال بیماری به جنین را به ترتیب زیر توضیح می‌دهد:

✅هپاتیت A / محسن‌پور با بیان این‌که احتمال انتقال بیماری در هپاتیت نوع A، ناچیز است می‌گوید:« اگر خانم‌‌های باردار با فردی مبتلا به هپاتیت تماس داشته باشند، باید به آنها ایمونو‌گلوبولین تزریق کرد. این بیماری در هنگام زایمان هم ممکن است به جنین منتقل شود. البته مادران باید اقدامات درمانی و پیشگیری را انجام دهند چون بیشتر عفونت‌ها مزمن هستند و در غربالگری‌ها مشخص می‌شوند.»

✅هپاتیت B / اگر مادر از نظر ابتلا به هپاتیت B مثبت باشد (HBsAG+)،  باید در بدو تولد (12هفته‌ی اول) باید به نوزاد واکسن ضد‌هپاتیت و ایمونوگلوبولین تزریق شود. همچنین باید در ماه اول و ماه پنجم واکسن روتین را به او تزریق کنند. بر همین اساس محسن‌پور می‌گوید:« بدون این اقدامات، به احتمال 60 درصد نوزاد در هنگام زایمان به هپاتیت مبتلا می‌شود. در حالی‌که با این اقدامات احتمال عدم ابتلا به هپاتیت، به 95 درصد می‌رسد که در کنترل بیماری بسیار موثر است. معمولا نوزادانی که به هپاتیت مبتلا می‌شوند به میزان 85 درصد عفونت‌های مزمن و بدون علامت دارند و متاسفانه حدود 10 تا 15 درصد این نوزادان در بزرگسالی به سیروز و سرطان کبد مبتلا می‌شوند.»

✅هپاتیت C / تا به حال تغییر شدت این بیماری در طول دوران بارداری دیده نشده است. به همین دلیل محسن‌پور می‌گوید:« به دلیل این‌که درمان ویروسی ایمن برای درمان این بیماری وجود ندارد و علائم بالینی آن هم کم است، غربالگری انجام نمی‌شود و درواقع مقرون به صرفه نیست. البته اگر خانمی مبتلا به HIV باشد، احتمال انتقال هپاتیت C به نوزاد بسیار زیاد می‌شود بنابر‌این بهتر است خانم‌ها باردار نشوند.»

✅هپاتیت E /این کارشناس مامایی با اشاره به این که علائم هپاتیت E در دوران بارداری بسیار شدید است، می‌گوید:« هپاتیت E در بارداری بسیار اهمیت دارد به‌طوری‌که مرگ و میر مادران در این دوران به 20 درصد می‌رسد. همچنین احتمال انتقال مستقیم هپاتیت E به‌طور مستقیم از مادر به فرزند در دوران بارداری بسیار بالا است (احتمال انتقال عمودی بالا است) و این بیماری در بارداری تشدید می‌شود. بنابر‌این مادران بارداری که در این شرایط قرار دارند باید فورا به فوق تخصص مراجعه کنند چون احتمال انتقال این نوع از هپاتیت به نوزاد در حدود 50 درصد است.»

انواع هپاتیت‌ها و راه‌های انتقال آن

هپاتیت A: آب و غذای آلوده، تماس مقعدی- دهانی، رابطه‌ی جنسی محافظت نشده (عدم استفاد از کاندوم)

هپاتیت B: سرنگ مشترک، سوراخ کردن گوش و پیِرسینگ، خالکوبی، خراش تصادفی پوست با سوزن، مایعات عفونی و خون. در صورت وجود یک فرد مبتلا در خانواده، همه‌‌ی اعضای خانواده‌باید واکسینه شوند.

هپاتیت C: از طریق خون افراد مبتلا به بیماری منتقل می‌شود مخصوصا کسانی که فرآورده‌های خونی قبل از سال 1987 را مصرف کرده‌اند و ناخواسته به این بیماری مبتلا شدند. همچنین افرادی که دارو‌های غیر‌مجاز تزریق کرده و از راه بینی کوکائین مصرف کرده‌اند، از افراد پرخطر برای انتقال این بیماری محسوب می‌شوند.

هپاتیت E: نوشیدن آب آلوده، تماس جنسی دهانی (اورال) و مقعدی (رکتال). نحوه‌ی بروز این بیماری شدید و حاد است اما پیامد طولانی ندارد.

منبع: نی نی سایت

دو مصاحبه مجزا با سرکار خانم زهرا محسن‌‌پور قاضی جهانی کارشناس مامایی - یک

دو مصاحبه مجزا با سرکار خانم زهرا محسن‌‌پور قاضی جهانی کارشناس مامایی (۱)

علت پیچیدن بند ناف دور گردن جنین چیست؟

سرکار خانم زهرا محسن‌‌پور قاضی جهانی کارشناس مامایی به این سوال پاسخ می دهد...

بسیاری از شما حتما این صحنه را در فیلم‌ها و سریال‌های زیادی دیده‌اید که ماما یا پرستار با حالتی نگران به خانواده زائو می‌گوید: «بند ناف دور گردن بچه پیچیده». اما ممکن است ندانید که پیچیدن بند ناف دور گردن ممکن است نوزاد را در چه شرایطی قرار دهد. بنابر‌این درباره این مشکل با سرکار خانم زهرا محسن‌‌پور قاضی جهانی، کارشناس مامایی، به گفتگو پرداختیم.

محسن‌پور با اشاره به نقش بند ناف می‌گوید: بند ناف تنها راه خونی بین مادر و جنین است که مواد غذایی و اکسیژن را از مادر به جنین می‌رساند که جفت هم در این کار مشارکت دارد. همچنین بند ناف مواد زائد و دفعی را از جنین به جفت و سپس به مادر انتقال می‌دهد تا دفع شوند و طول آن هم حدود55 سانتی‌متر است. پیچیدن بند ناف معمولا در شرایط غیر‌قابل پیش‌بینی صورت می‌گیرد و مخصوصا اگر بند ناف بلند باشد به دور گردن یا اعضای بدن می‌پیچد و علت خاصی برای آن ذکر نکرده‌اند.

در بین مردم چند علت برای این وضعیت گفته شده و همچنان دهان به دهان می‌چرخد که ریشه‌های علمی ندارد و محسن‌پور آنها را نام می‌برد:

1- انداختن پا روی پای مادر

2- طاقباز خوابیدن مادر: طاقباز خوابیدن مادر از هفته 24 به بعد به علت فشار رحمی- جفتی مناسب نیست و بهتر است مادر به پهلو بخوابد. اما به هر صورت این نمی‌تواند دلیلی برای پیچش بند ناف باشد.

3- در اواخر بارداری، مادر برای پهلو به پهلو شدن باید بنشیند و سپس بچرخد: این دلیل هم پایه علمی ندارد و دلیل پیچش بند ناف دور گردن نوزاد نیست. علت پیچیدن بند ناف دور گردن جنین چیست

این کارشناس مامایی درباره تشخیص این اختلال می‌گوید: تشخیص پیچش بند ناف در طی بارداری با سونوگرافی داپلر قابل شناسایی است. پیچش بند ناف یک اختلال فیزیکی است و بعید است که مجددا تکرار شود. اما حالت‌هایی که احتمال افزایش ریسک پیچش بند ناف در آن وجود دارد، در مواردی است که دارای بند ناف‌های بلند هستند و همچنین دوقلو‌هایی که یک کیسه آب دارند. در غیر این صورت احتمال تکرار ضعیف است.

محسن‌پور با بیان اینکه راهی برای درک مادر از پیچیدن بند ناف دور گردن جنین وجود ندارد می‌گوید: درست است که مادران نمی‌توانند این وضعیت را تشخیص دهند اما با توجه به حرکت جنین، باید به همه مادران آموزش داده شود که از هفته 28 به بعد جنین می‌تواند در خارج از رحم زندگی کند و آنها باید به حرکات جنین توجه زیادی داشته باشند. به همین دلیل 10 حرکت متناوب جنین در ساعت بسیار مناسب است.

این کارشناس مامایی درباره تشخیص پیچش بند ناف از روی حرکات جنین می‌گوید: جنین گاهی تا 75 ساعت می‌خوابد اما اگر در طول مدت دو ساعت اصلا تکان نخورد مادر باید یک غذای انرژی‌زا یا یک لیوان نوشیدنی شیرین بخورد و سپس به پهلوی چپ دراز بکشد و خیلی دقت کند تا بتواند حرکات جنین را تشخیص دهد.اگر تناوب حرکات جنین از آنچه که بیان شد کمتر بود و یا اصلا تکان نخورد، مادر باردار باید فورا به پزشک یا بیمارستان مراجعه کند. یکی از علل تناوب کم حرکات، پیچش بند ناف است. البته در جنین‌هایی با این اختلال، معمولا دفع مکونیوم (مواد دفعی روده جنین)هم باعث کاهش حرکت جنینی می‌شود.

البته در پیچش بند ناف دور گردن جنین، مادر ابتدا افزایش حرکات و سپس در پی آن کاهش ناگهانی حرکات جنین را عنوان می‌کند.

محسن‌پور، درباره تشخیص پیچش بند ناف دور گردن جنین توضیح می‌دهد: گاهی به‌طور اتفاقی در میانه بارداری و هنگامی که پزشک وضعیت جنین را با سونوگرافی داپلر بررسی می‌کند، متوجه پیچش بند ناف دور گردن جنین می‌شود. البته این وضعیت زیاد خطرناک نیست و نیاز به مراقبت ویژه ندارد مگر آنکه بند ناف چند‌بار دور گردن جنین پیچیده باشد به‌طوری که باعث کوتاهی و کشیدگی بند ناف و اختلال در خون‌رسانی شود. همچنین این وضعیت گاهی باعث محدودیت رشد جنینی می‌شود.

باید بدانید که عمده نگرانی‌ها از این وضعیت در هنگام زایمان است. به همین دلیل محسن‌پور می‌گوید: به محض تشخیص پیچش شدید بند ناف دور گردن قلب جنین باید با دستگاه و با فواصل کوتاه مانیتورینگ شود. چون پیچش بند ناف در هنگام زایمان می‌تواند باعث عدم خون‌رسانی به مغز جنین، آسفیکسی (اختلال در اکسیژن‌رسانی بافتی در دوران جنینی و در بدو تولد)، آسیب و فلج مغزی، تشنج و اختلال در یادگیری شود.

اگر در هنگام زایمان در وضعیتی که بند ناف دور گردن جنین پیچیده باشد،‌افت ضربان جنینی پیش بیاید، ظرف مدت 10 تا15 دقیقه بیمار باید برای سزارین آماده شود. اما اگر بند ناف دور گردن جنین پیچیده باشد اما ضربان قلب افت شدید پیدا نکند، به محض اینکه جنین از رحم مادر خارج شد، بند ناف را آزاد می‌کنند تا روی مجاری تنفسی جنین فشار وارد نشود.

بازنشر :

مجله شلوغ