در مورد هیئت حسینیه قاضی جهان

در مورد هیئت حسینیه قاضی جهان

     هیئت حسینیه قاضی جهان از قدیم الایام وجود داشته و در مورد تاریخ تاْسیس آن اطلاع دقیقی وجود ندارد و به نقل از بزرگان از زمان گرویدن مردم قاضی جهان به تشیع و خصوصاً از زمان عهد صفوی، مراسم عزاداری حسینی بنام عزاداران حسینی همه ساله در ماههای محرم و صفر برگزار می شده و به تناسب ایام شهادت و ولادت چهاده معصوم (ع) نیز برنامه هایی برگزار می گردید و در گذشته محل مخصوصی برای اجرای برنامه هیئت نبوده و جلسات هیئت حسینیه بیشتر در منازل برگزار می شد بعدها به همت اهالی و حضور بزرگانی همچون حاج کربلا محمدباقر غلام زاده قاضی جهانی و حاج ابوالفضل دمیرچی (برزگر) خانه باغچه ای در کنار مسجد جامع خریداری و در حدود 1300 الی 1303 هجری شمسی حسینیه ای بصورت کاه گلی ساخته شد که بعدها به مرور زمان و بعلت ازدیاد جمعیت به وسعت ساختمان آن افزوده شده است و پس از 3 بار تعمیر اساسی از زمان پیدایش نهایتاًَ در سال 1378 به همت عموم اهالی و عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت، حسینیه کنونی بازسازی و علاوه بر محل برگزاری جلسات هیئت عزاداران حسینیه قاضی جهان در طول سال و ماههای محرم و صفر از همین محل جهت برگزاری مراسم و مجالس ترحیم و چهلم مرحومین ، مورد استفاده زنان واقع می شود.

     چنانچه گفته شد در پیدایش و تأسیس حسینیه قاضی جهان نقش مؤثر حاج محمد باقر غلام زاده و پدرش بعنوان مسئول و سرپرست هیئت عزاداران حسینیه بر کسی پوشیده نیست و وی تا آخر عمر شریفش به عنوان خادم دربار اباعبدالله الحسین ( ع ) نقش فزاینده ای در تکمیل آن ایفا نموده است بعد از درگذشت وی مسئولیت برعهده مرحوم حاج محمود شیخ علیزاده واگذار می گردد.

 حاج شیخ محمود شیخ علیزاده قاضی جهانی از بزرگان و مفاخر قاضی جهان

     حاج شیخ محمود شیخ علیزاده قاضی جهانی فرزند حاج احمد شیخ مؤذن و برادر کوچکتر شیخ علی از مکتبداران منطقه می باشد وی در سال 1292 هجری شمسی در آغوش خانواده ای مذهبی و روحانی دیده به جهان گشود و از محضر اساتید بزرگی همچون پدر و برادر بزرگوارش و نیز حاج میرزا عبدالله وثوقی بهره های فراوانی برد.

     وی در کنار برادر بزرگوارش در مساجد حاج عبدالله و مسجد حضرت ولی عصر (عج) و نیز در روستای غله زار و دیزج آقاحسن به تدریس علوم قرآنی مبادرت نمود و علاوه بر تدریس، در جلسات حسینیه به بیان احکام و مسائل شرعی می پرداخت و از کتابهای منتهی الامال، تاریخ و      قصص الانبیاء و تتمه المنتهی برای مردم سخنرانی می نمود و در ماه های مبارک رمضان، شعبان و رجب به قرائت دعاها و زیارتنامه مخصوص این ماهها از مفاتیح الجنان می پرداخت.

     ایشان در محل به آشیخ محمود شهرت یافته بود و مرجع مردم در مسائل شرعی و رساله های عملی مراجع عظام بود و علاوه بر سرپرستی هیئت عزاداران حسینیه، نوحه خوان دسته زنجیرزن و شبیه گردان مراسم شبیه خوانی به حساب می آمد وی به جهت مقید بودن به رسومات خاص محلی در مجالس ترحیم و همچنین ضیافتهای بزرگ ، بعنوان مسئول مجلس نهایت احترام مدعوین به ضیافت و مجالس را بجا می آورد و در پذیرائی به نحو احسن انجام وظیفه می نمود تا خدای ناکرده حرمت میهمانی شکسته نشود.

     وی از خادمین پیر دربار ابا عبدالله الحسین (ع) به حساب می آمد و به محض شنیدن مصائب ائمه اطهار بی اختیار اشک از چشمانش جاری می گشت.

     وی بالاخره پس از 90 سال فعالیت مختلف علمی و مذهبی در محرم سال 1382 هجری شمسی دارفانی را وداع گفته و در وادی رحمت قاضی جهان به خاک سپرده شد.

مهاجرت مردم ایرنجی ممقان ( ایلانجی ) به قاضی جهان

مهاجرت مردم ایرنجی ممقان ( ایلانجی ) به قاضی جهان

    در بررسی رویدادها و اتفاقات گذشته قاضی جهان و کنکاش در مورد اصالت مردم به این نکته می رسیم که در گذشته گروهی از مردم از نقاط دیگر به قاضی جهان کوچ نموده و این مکان را به عنوان اقامت گاه دائمی خویش گزیده اند. در میان این گروهها، مهاجرت مردم روستای ایرنجی ممقان(ایلانجی) از حائز اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است.

     روستای ایلنجی یا ایرنجی (ایلانجی) درست در 20کیلومتری جاده  آذرشهر به تبریز و در نقطه ثقل و محور سه شهر ایلخچی ، ممقان و شهرک صنعتی شهید سلیمی آذرشهر قرار گرفته و در حدود 100 هکتار از اراضی این منطقه را اشغال نموده است. این روستا از دو قسمت مجزا  تشکیل شده است که قسمت اصلی آن مربوط به زمینهایی در حدود30 هکتار می گردد که اکنون به باغ ایلانجی مشهور می باشد، قسمت دوم که در شمال آن واقع گردیده و مشرف به کوهی به ارتفاع 1000 مترمی باشد در واقع بعنوان کاروانسرایی قدیمی بوده که به دستور شاه عباس کبیر (صفوی) ساخته شده بود. در مورد این کاروانسراها گفته اند که شاه عباس دستور داد تا 999 عدد از این کاروانسراها را در سطح کشور و در نقاط حساس و بین راهی شهرها و گردنه های صعب العبور بسازند. ملازمان و مشاوران گفتند چرا یک کاروانسرا اضافه نکنیم تا عدد کامل هزارباشد؟گفت: در زبانها گفتنش باید طول بکشد، هزار آسان گفته می شود ولی نهصد و نود و نه مدتی در زبانها ادامه دارد.

    می گویند در روزگار حکومت صفویان در روستای ایلانجی که همان زمینهای قسمتهای جنوبی آن بوده تعداد مارهای منطقه به دلایل نامعلومی افزایش می یابد و این روستا تبدیل به مارسرا می گردد، در مدت کوتاهی تعداد این مارها چنان افزایش می یابد که امنیت عمومی مردم را به مخاطره می اندازد چنانچه مردم شب ها در حال خواب نیز از دست مارها آسایش نداشتند رعب و وحشت عمومی سراسر روستا را گرفته بود که ناگاه با گزیدن تعدادی از اطفال و زنان روستا، ریش سفیدان تصمیم به ترک روستا گرفته و فرار را بر قرار ترجیح می دهند.

     بزرگان روستا 7 نفر از جوانان روستا را مأمور می کنند تا بگردند و مکان جدیدی را برای زندگی برگزینند. این مردان پس از جست و جوی زیاد و دیدن نقاط مختلفی، بالاخره قاضی جهان را برای زندگی خویش برمی گزینند.

     زمانی که مردان ایلانجی به قاضی جهان می رسند سه نقطه و سه موقعیت عمده در آن نمود داشته که عبارت بوده از دالان نوزالی، کوی بالا حمام و کت چشمه سی.

      رئیس این مردان پیشنهاد خرید موقعیت ها و مکانهای فوق را به صاحبان و ساکنین این محلات می دهد و افراد ساکن این پیشنهاد را پذیرفته و نقاط سه گانه فوق را در ازای 11 تومان به مهاجرین می فروشند. هفت تومان آن را بصورت نقد پرداخت می کنند و قرار می گذارند تا 4تومان باقی مانده را بصورت قسطی و مشروط به صاحبان این زمینها پرداخت نمایند این افراد دوباره به روستای ایلانجی برگشته و افراد روستا را به همراه وسایل زندگی شان به قاضی جهان انتقال می دهند.

     در تحقیقاتی که از سوی مؤلف انجام پذیرفت و در نمونه بشقاب های چینی و خمره های شکسته و نیز از کاشیکاریهایی که در بنای ساختمان های برجای مانده از ایلانجی بدست آمد سابقه این روستا به تصریح و تشخیص باستان شناسان میراث فرهنگی استان به دوره ایلخانی و در زمان حمله مغول ها به ایران برمی گردد و ممکن است بتوان در حفاریهای آینده به نکات تازه ای در مورد این روستا دست یافت.

      متاسفانه این روستا از زمانی که خالی از سکنه گردید بلندیها و اطراف آن محل تجمع یاغیان و دزدان سرگردنه بوده و بدلیل وجود کاروانسرایی در قسمت شمالی آن که در راه مال رو و کاروانی قدیم تبریز - کردستان قرار گرفته بوده زمینه و مکان مناسبی برای شرارت اشرار و دزدان سرگردنه بوده است.

     در داخل ایلنجی دو عدد چشمه و قنات وجود دارد که اینک زمینهای کشاوزری اطراف به وسیله آنان آبیاری می گردد. صاحب باغ در سال 83 آقای فقهی از تجار تبریزی است که در تهران سکونت دارد و آقای منصورفتح الله پور از اهالی ممقان نیز در حدود 13 هکتار آن به صیفی کاری مبادرت نموده است.