ویژگی های منحصر بفرد مردم قاضی جهان

v     ویژگی های منحصر بفرد مردم قاضی جهان

مجلس آرائی نیکوی مردم قاضی جهان

     یکی از شاخصه های بارز مردم قاضی جهان که معمولاً زبانزد خاص و عام بوده و بعنوان خصایل نیکوی آن در نقاط مختلف مورد تمجید رهگذران، میهمانان ، بزرگان و ریش سفیدان شهرها و  آبادی های مختلف می باشد مجلس آرائی و مجلس داری عالی ایشان می باشد که در طول برنامه ها، مراسم های مختلف، میهمانیها و جشن های ملی از آن بهره می گیرند. از مجلس آرایان گذشته می توان از مرحوم حاج حسین رنجبری، مشهدی احمد رنجبری و حاج محمود شیخ علی زاده یاد نمود و از افراد دیگری که در این عرصه خدمات زیادی به انجــام می رسانند می تـــوان از آقایان حاج محمد پورصادق، حــاج محمد مــؤذن زاده، حـاج ابوالفتح پورصادق، مشهدی محمد ملاباقری و ...  نام برد. در این مورد جناب آقای حاج  محمدحسین دباغی از ریش سفیدان و بزرگان آذرشهر مطالب و خاطرات گفتنی زیادی داشت.

هوشیاری و ذکاوت مردم

     از نکات برجسته مردم قاضی جهان، هوشیاری، ذکاوت، آگــاهی و دانش بالای ایشان می باشد که عمده ترین علت آن نیز وجود عالمان، اندیشمندان و روشنفکرانی است که در دوره های مختلف این سامان زیسته و در رشد آگاهی های مردم تلاش نموده اند. در ایـن رابطه نکته ای را از زبــان حجت الاســلام والمسلمین حاج میرزا علیقلی اسلامی(امام جمعه سابق گوگان) نقل می کنیم که می گوید : « هرگاه به قاضی جهان جهت سخنرانی می آمدم با آمادگی قبلی در آنجا حضور می یافتم چرا که مردم قاضی جهان را افرادی تیز، نکته سنج، هوشیار وآگاه می دانستم».

پیشتازی مردم

     پیشتازی مردم قاضی جهان در همه عرصه های علمی، اجتماعی، سیاسی، تاریخی و دینی نیز از دیگر شاخصه هایی است که می تواند برای دیگران پارادایم مطمئنی باشد. پیشتازی مردم در جنبش مشروطیت، انقلاب اسلامی، جنگ تحمیلی و تمامی انتخابات و راهپیمائیهای کشورمان از نمونه های مثال زدنی مردم قاضی جهان می باشد که در ادامه به ذکر آنان خواهیم پرداخت.

دو زانو نشستن و ادب مردم قاضی جهان

     یکی از خصایل و عادات نیک مردم قاضی جهان که معمولاً ایشان را از دیگران متمایز ســـــاخته و می توان بوسیله آن، آنها را شناخت این است که در موقع نشستن در یک مجلس و میهمانی و همچنین در حضور بزرگان دو زانو می نشینند و مراتب ادب و احترام شخص مقابل را بدینوسیله ابراز می دارند که در این مورد حضور تعدادی از جوانان و ریش سفیدان قاضی جهان در بیت آیت الله العظمی سید شهاب الدین مرعشی نجفی و تشرف به محضر این عارف و فقیه عالیقدر و ذکر این خصیصه مردم قاضی جهان از زبان معظم له خود داستان شیرینی دارد که نقل آن در این مجال نمی گنجد.

میهمان نوازی مردم قاضی جهان

     از نکــاتی که در خلــق و خوی مردم قاضی جهان برجسته می نماید میهمان نوازی ایشان است چنانچه هر گاه در مجلسی نشسته باشند به محض ورود میهمانی جای خود را به وی عرضه می دارند و در ثانی، میهمان و تازه وارد را در رأس جلسه و بالای سفره می نشانند و سعی می کنند تا کمترین بی احترامی در حق میهمان روا نگردد این مطلبی است که بنده از زبان صدها نفر از مردم شهــرها و آبادیهای اطراف قاضی جهان به کرات در تمجید مردم قاضی جهان شنیده ام و در این قسمت لازم دیدم تا به آن نیز اشاره نمایم.

سلامت نفس و طهارت مردم

     در مورد سلامت نفس و طهارت مردم قاضی جهان در گذشته این دیار فقط به ذکر تمجید همراه با ادای احترام شاه قاجار نسبت به مردم این دیار اشاره می کنیم که در جای خود شنیدن دارد.

     در گذشته همه آبادیهـــا و شهرها نایبانی داشتنــــد که اینها به عنوان نماینده یک روستا یا آبـادی می توانستند در دارالحکومه شهرها حضور یافته و مشکلات روستاها و آبادی ها را بدینوسیله به گوش حاکمان وقت برسانند این نایبـــان گاه جرأت به خـرج می داده و در پایتخت حضور می یافتند و موفق می شدند تا با شاه وقت نیز دیدار نمایند.

     این نایبان بوسیله پنج نشانه و علامتی که در ظاهـــر آنان هویدا بود از دیگر افراد جامعه شنـــاخته می شدند، عصای چوبی مخصوص، انگشتر عقیق بزرگ و انگشتر مهردار، محاسن بلند و پرپشت، کلاههای فس با آویزها و بندهای قرمز و عبا و قبای شکیل از معرفه های ایشان بود.

     می گویند نایب قاضی جهان جهت دادن پاره ای از توضیحات و انعکاس مشکلات قاضی جهان به نمایندگان مجلس شورای ملی که تازه با صدور فرمان مشروطیت توسط مظفرالدین شاه قاجار تشکیل شده بود به طهران عزیمت می کند لذا در جای مخصوص میهمانان مجلس شورای ملی قرار می گیرد از اقبال خوش در آن روز محمدعلی شاه قاجار که پس از فوت پدر بر تخت پادشاهی جلوس نموده بود در پارلمان حضور داشته و وقتی در بین میهمانان و نایبان چشمش به ظاهر آراسته و زیبای نایب قاضی جهان می افتد ذوق می کند لذا دست روی شانه نایب می اندازد و از وی می پرسد : «که با چنین کمالات و ادب و ظاهری زیبا اهل کدام دیار هستی».

    اگر درگذشته رعیتی در حضور پادشاهی می توانست سخن بگوید و دست و پای خود را گم نکند شق القمر نموده بود و به عبارتی در پیش پادشــاهان باادب سخن گفتن هنـری است که در مغازه هر فردی یافت نمی شود.لذا نایب قاضی جهان پس از عرض ادب و احتـــرام فقط به ذکــر کلمه ای بسنـده می کند و می گوید:

«قربان(اعلیحضرت) من اهل دیاری هستم که در آنجا نه مفعولی وجود دارد و نه فاحشه ای».

     ذکر این جملات چنان در محمدعلی شاه قاجار مؤثر می افتد که گفته اند در حضور حاضران اشک از چشمــانش سرازیر شد و اظهـــار داشت : که احسنت به همــان ملکی که چنین نایبی و چنان مردم سلیم النفس و طاهری دارد.