یادی از روحانی شهید حجت الاسلام والمسلمین محمد حسین فخر بناب

یادی از روحانی شهید حجت الاسلام والمسلمین محمد حسین فخر بناب

با 18 سال سابقه  حضور و تبلیغ  در قاضی جهان 

 

 شهید حجت الاسلام والمسلمین محمد حسین فخر بناب در سال 1317 ه ش در شهر مذهبی بناب دیده به جهان گشود . دوران نوجوانی وتحصیل را در بناب سپری نمودند بعد از چند سال تحصیلات کلاسیک برای کسب علوم دینی عازم تبریز شدند ودر مدرسه طالبیه مشغول کسب علوم حوزوی می شوند و پس از دوسال به شهر مقدس قم عزیمت می نمایند .

پس از سال ها تلمذ نزد اساتید معظم حوزه علمیه قم وممارست در علوم مختلف وشرکت در دوره خارج فقه به زادگاه خود مراجعت نمودند ودر شهرهای بناب ومراغه به تبلیغ احکام نورانی اسلام وقرآن کمر همت بستند در سال 1339 ازدواج می نمایند ودر سال 1342به منطقه آذرشهر مهاجرت می نمایند و 18 سال در قاضی جهان و اخی جهان تبلیغ نموده وبا آغاز انقلاب درتمامی فعالیتهای انقلابی نقش بسزایی ایفا می کنند .

در سال 1360 از طرف آیت الله شهید مدنی امام جماعت مسجد امام خمینی (ره) آذرشهر وسپس امام جمعه ممقان تعیین می گردند.

در دوران جنگ تحمیلی نیز ایشان از هیچ فعالیتی برای پشتیبانی وحمایت های معنوی جبهه ها دریغ نمی کردند وحتی چهار بار در جمع سالکان حریم عشق در جبهه های نور حضور یافتند ولی تقدیر چنین بود که ایشان در پشت جبهه مانند مولایش امیر المومنین علی ابن ابیطالب علیه السلام  بدست منافقین کور دل به شهادت برسد. ایشان که برای تبلیغ دین عازم روستای اخی جهان می شوند در منبر مین کار گذاشته بودند که با جلوس ایشان در منبر مین منفجر می شود وایشان شدیداً مجروح می شوند ویک دست شان قطع می گردد سریعاً به بیمارستان تبریز منتقل شده ولی متأسفانه تلاش پزشکان موثر واقع نمی شود ودر اثر شدت جراحات دعوت حق را لبیک می گویند وبه درجه رفیع شهادت نائل می گردند.   

 

زندگینامه وی در کتاب قاضی جهان در گذر تاریخ

شهید منبر حاج میرزا محمدآقا بنابی در سال 1317 در یک خانواده روحانی به دنیا آمد. پس از گذراندن علوم مقدماتی وارد مدارس علمی طالبیه تبریز و حوزه علمیه قم گردید و پس از سالها تحصیل و تلمذ از محضر اساتید بزرگوار و گذراندن دوره خارج فقه و اصول به زادگاه خود مراجعت و در شهرهای مراغه و بناب به تبلیغ احکام نورانی اسلام کمرهمت بست.

     وی در سال 1342 به منطقه آذرشهر مهاجرت نمود و در محافل و مساجد آذرشهر و روستاهای اطراف بخصوص قاضی جهان به اشاعه فرهنگ اسلام و مذهب حقه پرداخت چنانچه 18 سال تمام در قاضی جهان در مساجد جامع، حضرت ابوالفضل و ولیعصر و نیز هسته بسیج به منبر رفته و به ارشاد قلوب آماده پرداخته است.

     بیان شیوا و کوبنده اش همچون تیغی برکشیده از نیام رسواگر منافقان و دشمنان دین و موجب استحکام دیـن و قوت قلب یاران انقلاب اسلامی به رهبری امام راحل بود. در شکل گیری انقلاب و ابلاغ پیامهای امام در منطقه نقش بسزایی داشت. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و شروع توطئه های گوناگون خارجی و داخلی مخصوصاً غائله خلق مسلمان نوک پیکان مبارزات را بسوی دشمنان اسلام نشانه گرفت و به دفاع سرسختانه از رهبری انقلاب و ارزشهای الهی پرداخت.

     حجت الاسلام بنابی در سال 1360 شمسی از طرف آیت الله شهید مدنی به امامت جماعت مسجد بازار(امام خمینی)آذرشهر و سپس به امامت جمعه شهر ممقان برگزیده شد. وی با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران چهار بار در جمع رزمندگان حضور یافت و موجب قوت قلب سلحشوران اسلام شد.

     عصر روز پنج شنبه بیست و هشتم فروردین ماه سال 1365مطابق با هفتم شعبان المعظم آنگاه که منکرین ولایت فقیه و منافقین کوردل پس از ناکامی و خالی شدن تکیه گاه امیدشان به سراغ وی رفته و با بکار گذاردن مین در منبر مسجد جامع اخی جهان برگ سیاهی را بر کارنامه خود افزودند و در ساعت 35/16 دقیقه در حالیکه این خطیب با چهره ای نورانی آماده ارشاد مردم می شد انفجار مین موجب جراحت شدید در بدن پاکش شد و دست راستش همچون مولایش حضرت عباس(ع) قطع شد. حاضرین در مسجد نقل می کنند که در لحظه انفجار، ندای یا رسول الله بر در و دیوار مسجد طنین انداز شده بود. پیکر خونینش به بیمارستان امام خمینی تبریز منتقل و پس از ساعاتی در اثر شدت جراحات به دعوت حق لبیک گفت و به ملکوت اعلی پیوست.

     شهید بنابی پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا لحظه های واپسین عمر دقیقه ای از تبلیغ اسلام و افشای ماهیت پلید منافقان و منکرین ولایت فقیه از پا ننشت تا جائیکه بارها بوسیله همین گروهکها تهدید به مرگ شد. ولی وی فارغ از هرگونه تهدیدی همچنان به رسـالت خـود از سنگـر مقـدس محراب استمرار می بخشید. وی از سرآغاز زندگی شیفته حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) بود و با استعانت از عشقی که به آن امام بر حق داشت عاقبت در راه افشای جنایات یزیدیان زمان بدرجه رفیع شهادت نائل گردید. او عاشق پاکباخته رهبر عظیم الشان انقلاب بود و در مقابل معاندین اسلامی شمشیر بیانش چون شمشیر مولایش علی (ع) کشیده بود. سکوت در برابر حرکات انحرافی را لحظه ای هم که بوده باشد ناروا می دانست و همواره اعتقاداتش بر این بود که سکوت یک روحانی در قبال مخالفان انقلاب مهر صحه نهادن بر اعمال ننگین آنانست.

     در بخشی از وصیت نامه شهیدبنابی آمده است:

     « توصیه می نمایم به نماز و روزه و خدمت به جمهوری اسلامی و خط مستقیم ولایت فقیه را که راه مستمر انبیاء و اولیاء (ع) می باشد».

     شاعر چه خوب در شب هفتم شهادتش در نیمه شعبان در وصف وی سرود:

ایـلـدون تبلیــغ حــق ، منبـرده ای فخـر بنـاب            قانـه باتـدون بـو گوزل سنگـرده ای فخر بناب

قویمـادون کفـاری ال تاپسـون بـو محکـم سنگره       خصمـی رسـوا ایلـدون بـی پرده ای فخر بناب

گل جمالون لاله گون اولدی حسین سیماسی تک       قالمـادی طـاقت اوگـل پیکـرده ای فخـر بناب

     چنانچه گفته شد شهید حاج میرزا محمد بنابی 18 سال تمام در قاضی جهان در ایام محرم و رمضان بالای منبر می رفته و به گواهی شاهدان در طول 18 سال منبریت وی و نیز در بین 4 منبری که در طول روز داشته مباحث هیچکدام یک از منبرهای آن شهید از نظر موضوعی هیچ شباهتی با هم نداشته و هر منبری که بالا می رفته مبـاحث و موضوعات جدید و تــازه ای مطـــرح و در مـــورد آن به تجـزیه و تحلیــل می پرداخت و تنوع و جذبه منابر وی تا حدی بود که علاقمندان و شیفتگان وی در قاضی جهان پس از استماع منابر وی در مساجد قاضی جهان به دنبال وی راه می افتادند و در مسجد جامع اخی جهان نیز از بیانات وی مستفیض می گشتند.